Joseph Goebbels

Joseph Goebbels

29.10.1897 – 1.05.1945 minister propagandy i oświecenia publicznego III Rzeszy.

Jeden z czołowych przywódców hitlerowskich. Od 1933 r. Minister Propagandy i Oświecenia Publicznego III Rzeszy. Jeden z najbliższych i najbardziej zaufanych współpracowników Hitlera. W ostatnich dniach życia kanclerz Rzeszy. Zbrodniarz wojenny.

Fanatyczny zwolennik hitleryzmu. W okresie walki NSDAP o władzę kierował nie przebierającą w środkach akcją propagandową. Następnie jako minister propagandy wywierał decydujący wpływ na wszystkie dziedziny życia kulturalnego i intelektualnego, urabiając społeczeństwo niemieckie w duchu posłuszeństwa dla tyranii, nienawiści rasowej i predestynacji narodu niemieckiego do panowania nad światem (Herrenvolk).

W kwietniu 1945 roku postanowił się przenieść wraz z rodziną do bunkra Hitlera. W testamencie politycznym Hitler wyznaczył go na swojego następcę na stanowisko kanclerza Rzeszy, dlatego przez kilka godzin po śmierci Goebbels zajmował formalnie urząd kanclerza Rzeszy.

1 maja 1945, po ówczesnym ustaleniu wspólnego planu, zabił swoją żonę Magdę, która uprzednio połknęła kapsułkę z cyjankiem, strzelając jej w tył głowy. Przed tym zamordowanych zostało przez nią i doktora Stumpfeggera sześcioro jej dzieci (źródła historyczne mówią, że podano im cukierki z cyjankiem lub „lekarstwo” do wypicia): Helga (12 lat), Hildegarda (11 lat), Helmut (9 lat), Hedwiga (8 lat), Holdine (7 lat), Heidrun (4 lata). Następnie Goebbels sam popełnił samobójstwo około godziny 20:30 (część źródeł historycznych mówi, że samobójstwo popełnił w ogrodzie przed bunkrem kancelarii Rzeszy).

Napisał m. in. „Kampf um Berlin” (Walka o Berlin, 1932), oraz „Vom Kaiserhof zur Reichskanzlei” (Od dworu cesarskiego do kancelarii Rzeszy, 1934).